Póki co bez zachwytów. Ponieważ zaś robię niemal równocześnie dwie prace: "cóś" na płótnie i to-to na kanwie, nabawiam się traumy. Przejście z płótna jest dość bolesne. Czekam, aż kanwa się "wymiętosi", może będzie łatwiejsza...
czwartek, 11 listopada 2010
pierwsza bombka...
bez szlifu i tynku. Z wyraźnym brakiem w jednym kolorze. Miast zanabyć to czego brakuje, zdublowałam to co już jest.. Ot, kolejna dziura w pamięci. Oto ona:
Póki co bez zachwytów. Ponieważ zaś robię niemal równocześnie dwie prace: "cóś" na płótnie i to-to na kanwie, nabawiam się traumy. Przejście z płótna jest dość bolesne. Czekam, aż kanwa się "wymiętosi", może będzie łatwiejsza...
Póki co bez zachwytów. Ponieważ zaś robię niemal równocześnie dwie prace: "cóś" na płótnie i to-to na kanwie, nabawiam się traumy. Przejście z płótna jest dość bolesne. Czekam, aż kanwa się "wymiętosi", może będzie łatwiejsza...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Bombak już wygląda bardzo ładnie...
OdpowiedzUsuńto będzie śliczny obrazek, bombka już to zapowiada, działaj kobietko!
OdpowiedzUsuńWieszaj kolejną bombkę ;-) Twarda kanwa to okropieństwo, twarda i taka prawie bez dziurek.... trudna sprawa ale w trakcie faktycznie mięknie :-0
OdpowiedzUsuńMiętol tą kanwę Ulcia! lepiej się haftuje... hahaaa... :)
OdpowiedzUsuń